De evaluatie.

Situatie : groep 6-7-8 van een Jenaplanbasisschool uit Culemborg. Groep 7 en 8 hebben vorig jaar ook al bij mij gezeten als groep 6-7 en nu zijn er net nieuwe zesdejaars bij gekomen. Groep 7 en 8 kennen mij dus heel erg goed, groep 6 nog helemaal niet.

We doen de kauwgomkoffer bij ons project over ontdekkingsreizigers en aangezien Columbus als eerste in aanraking kwam met de Indianen, die kauwden op de hars van de sapodillaboom, is de kauwgomkoffer een fantastisch lesmoment. We zitten in de kring rondom een groot aantal van de potten uit de koffer. De potten met kauwgompjes en de pot met xylitol (herkennen kinderen als merk) heb ik eruit gelaten. Ook de koffer met de grote sticker van Sportlife heb ik uit het zicht gezet.

Vraag was : “Wat denk je dat je kunt maken als je deze ingrediënten in bepaalde hoeveelheden bij elkaar doet ? Eerst volgen er suggesties als : shampoo en wasmiddel. Dan komt Wester met het idee dat het wel eens medicijnen zouden kunnen zijn. Ik vond dat best goed bedacht. Daarna is Max aan de beurt. Hij ruikt aan een pot en zegt direct : “O, ik weet het al, het ruikt naar mijn oma!” Ik vraag nog of het bij zijn oma muf of juist fris ruikt. Hij zegt gelukkig, dat het fris ruikt. Later blijkt, dat hij bij zijn oma na het avondeten een Wilhelmina pepermunt krijgt.

Als Emiel aan de beurt is, zegt hij, dat hij het niet durft te zeggen. Ik zeg, dat het iets heel gewoon is, wat je er van kunt maken. “Ja, dat weet ik, maar ik denk dat de ouders van de zesdejaars, die jou nog niet kennen, niet weten dat jij altijd alles met ons bespreekt en dat je bij jou overal wat van leert. Ik zeg, dat ik nu wel heel erg benieuwd ben wat hij denkt dat je ervan kunt maken. Emiel zegt dat hij het wel wil zeggen, als ik dan tijdens de ouderavond die avond wil uitleggen, waarom ik de kinderen dit heb laten zien. Als ik zeg dat dat goed is, zegt Emiel eindelijk wat hij denkt dat je van deze ingrediënten kunt maken : “Drugs !”.

 

Groetjes

Bayonne